گوش کن باد می آید
گوش کن برف می بارد
گوش کن
رودخانه را
دریا را
گوش کن درونت را
در سکوت درونت کسی.پرنده ای.حلزونی شاید یا که پروانه ای در پیله
از تو چیزها می داند.
هیچ به او گوش داده ای؟
ساکت باش..... گوش کن.
* بودا*
ذهن انسان مانند یک آهنرباست وما به طرف چیزهایی که بهشان فکر می کنیم ویا انتظارش را داریم جذب می شویم.حتی اگر آن چیز مورد بسند ودلخواه ما نباشد.مثلا اگر به خود می گوییم[نباید نام فلان آدمو فراموش کنم] به احتمال زیاد نامش را فراموش خواهید کرد.چون ذهن قادر نیست از چیزی بگریزد ویا در جهت عکس گفته ها عمل نماید.او همواره به سمت چیزی در حرکت است.برای همین در مورد مثال باید بگوییم[من نام فلان آدم به یادم می ماند] آنگاه ذهن به سمت به یاد داشتن می رود.
بر این اساس لازم است بر روی آنچه که می خواهیم متمر کز شویم.واین برای ما که همیشه تاسف نداشته ها را می خوریم ووقتی هم که ازمان می برسند چه می خواهیم لیستی از آنچه که نمی خوا هیم تهیه می کنیم(من نمی خوام دوستم را از دست بدم؛نمی خوام مریض بشم و..........).در وهله اول کمی سخت است.ولی می توان با دقت بیشتر در انتخاب کلمات وافکارمان به سمت خواسته هایمان حرکت کنیم.