۱۸تیر سالروز حمله وحشیانه مزدوران اندیشه ستیزرژیم جمهوری اسلامی به کوی دانشگاه تهران ...روزهایی که مزدوران ظلم و ارتجاع دانشگاه تهران را مورد یورش وحشیانه قرار داند...همان روزهایی که به اسم یا زهرا و حیدر .دانشجویان را از پنجره های خوابگاه به بیرون پرتاب کردند..با قمه و زنجیر دانشجویان رابه خاک وخون کشیدند.اما آن روزها دانشجویان دلیر مبارز .آرام ننشستند...وبه مقابله با ظالمان اندیشه ستیز پرداختند ودر این راه بسیاری از مبارزان شهید و زخمی شدند وبسیاری نیز دستگیر و روانه بیداد گاه های رژیم وعده ای ناپدید گشتند ...در این میان مردم مبارز نیز به یاری دانشجویان آمدند ..و تهران و بسیاری از شهرهای ایران شاهد ..مبارزه دلیرانه ..مردم و دانشجویان ..با دژخیمان آخوندی بود...آری آن روزها ماهیت پلیدرژیم جمهوری اسلامی و مزدورانش را پیش از پیش نمایان کرد..و..پنج سال از آن روزها می گذرد و هر روز نیز شاهد اعمال وحشیانه رژیم در همه نقاط کشور هستیم وآنها روز به روز گستاخ تر می شوند.... واین روزها زمان آن رسیده که با اتحاد وهمدلی بار دیگر در مقابل .حکومت فاشیستی .جمهوری اسلامی بایستیم..آری ای هموطن دیگر وقت نشستن نیست دیگر چیزی برای از دست دادن نمانده.باید برخیزیم وبشکنیم سکوت را ..باید نشان دهیم که غیرت ایرانی هنوز پابرجاست...و ایرانی می میرد ولی ذلت نمی پذیرد....و هیجده تیر را به روز مبارزه با رژیم .ضد ملی بدل میکنیم .و قدمی استوار در راه آزادی ایران عزیز بر میداریم وعده ما هیجده تیر در هر کوی وبرزن از ایران اسیر........................
هادی :(وبلاگ سیاسی دانشجویی فریاد خاک) http://fryadiran.persianblog.com
مبحث «هیچ» رو که باید از نویسنده‌ی وبلاگ «میان دو هیچ» پرسید !!!! اینکه «همه چیز هست غیر از باور» خودش یه باوره !!! نکته ی آخر: ... بی حرف از خم این ره باید عبور کرد.
و بد دردیست بی باوری ...
باور چیه؟خوردنیه؟
من اگر بر خیزم تو اگر بر خیزی همه بر می خیزند
۱۸تیر سالروز حمله وحشیانه مزدوران اندیشه ستیزرژیم جمهوری اسلامی به کوی دانشگاه تهران ...روزهایی که مزدوران ظلم و ارتجاع دانشگاه تهران را مورد یورش وحشیانه قرار داند...همان روزهایی که به اسم یا زهرا و حیدر .دانشجویان را از پنجره های خوابگاه به بیرون پرتاب کردند..با قمه و زنجیر دانشجویان رابه خاک وخون کشیدند.اما آن روزها دانشجویان دلیر مبارز .آرام ننشستند...وبه مقابله با ظالمان اندیشه ستیز پرداختند ودر این راه بسیاری از مبارزان شهید و زخمی شدند وبسیاری نیز دستگیر و روانه بیداد گاه های رژیم وعده ای ناپدید گشتند ...در این میان مردم مبارز نیز به یاری دانشجویان آمدند ..و تهران و بسیاری از شهرهای ایران شاهد ..مبارزه دلیرانه ..مردم و دانشجویان ..با دژخیمان آخوندی بود...آری آن روزها ماهیت پلیدرژیم جمهوری اسلامی و مزدورانش را پیش از پیش نمایان کرد..و..پنج سال از آن روزها می گذرد و هر روز نیز شاهد اعمال وحشیانه رژیم در همه نقاط کشور هستیم وآنها روز به روز گستاخ تر می شوند.... واین روزها زمان آن رسیده که با اتحاد وهمدلی بار دیگر در مقابل .حکومت فاشیستی .جمهوری اسلامی بایستیم..آری ای هموطن دیگر وقت نشستن نیست دیگر چیزی برای از دست دادن نمانده.باید برخیزیم وبشکنیم سکوت را ..باید نشان دهیم که غیرت ایرانی هنوز پابرجاست...و ایرانی می میرد ولی ذلت نمی پذیرد....و هیجده تیر را به روز مبارزه با رژیم .ضد ملی بدل میکنیم .و قدمی استوار در راه آزادی ایران عزیز بر میداریم وعده ما هیجده تیر در هر کوی وبرزن از ایران اسیر........................
هادی :(وبلاگ سیاسی دانشجویی فریاد خاک) http://fryadiran.persianblog.com
زنده باد آزادی ...........برقرار باد دمکراسی..........گسسته باد زنجیر استبداد
ای ول بابا !
مبحث «هیچ» رو که باید از نویسنده‌ی وبلاگ «میان دو هیچ» پرسید !!!!
اینکه «همه چیز هست غیر از باور» خودش یه باوره !!!
نکته ی آخر:
... بی حرف از خم این ره باید عبور کرد.
سلام. باز خوبه شما از این جور نوشتن من خوشون اومد . باور یعنی تمام احساس و درک ما از دنیا خارج پس یعنی همه چیز . زیبا بود.
bavaram ba shaneye ghasedak par keshido raft .....
همین که به این باور رسیدی جای خای بزرگ را پر کرده ای.
«وقتی تو نیستی
نه هست‌های ما چونان که بایدند
نه، بایدها!!!»
قیصر امین پور
دقیقین و شاید این رمز ماندگی انسان معاصر در این وانفسای انحطاط است و انگار هیچ کس نمی دانست نام آن کبوتر غمگینی کز قلبها گریخته ایمان است...