ذهن انسان مانند یک آهنرباست وما به طرف چیزهایی که بهشان فکر می کنیم ویا انتظارش را داریم جذب می شویم.حتی اگر آن چیز مورد بسند ودلخواه ما نباشد.مثلا اگر به خود می گوییم[نباید نام فلان آدمو فراموش کنم] به احتمال زیاد نامش را فراموش خواهید کرد.چون ذهن قادر نیست از چیزی بگریزد ویا در جهت عکس گفته ها عمل نماید.او همواره به سمت چیزی در حرکت است.برای همین در مورد مثال باید بگوییم[من نام فلان آدم به یادم می ماند] آنگاه ذهن به سمت به یاد داشتن می رود.
بر این اساس لازم است بر روی آنچه که می خواهیم متمر کز شویم.واین برای ما که همیشه تاسف نداشته ها را می خوریم ووقتی هم که ازمان می برسند چه می خواهیم لیستی از آنچه که نمی خوا هیم تهیه می کنیم(من نمی خوام دوستم را از دست بدم؛نمی خوام مریض بشم و..........).در وهله اول کمی سخت است.ولی می توان با دقت بیشتر در انتخاب کلمات وافکارمان به سمت خواسته هایمان حرکت کنیم.
از این که به جمع وبلاگ نویسان پیوستید تبریک میگم.
اگه تا آخر به همین زیبایی و پر معنایی بنویسید بهتون واقعا تبریک میگم.
سلام
از دیدنت تو وبلاگم خوشحال شدم و خوشحال ترم که دوستی تازه پیدا کردم .
در مورده این موضوعی که مطرح کردی بارها بارها شنیده ام ، اما کسی آن را کامل و با استدلال بیشتری مطرح نمیکند ! چرا ؟ میتونی راجع به این روانشناسی بیشتر برام توضیح بدی ؟ یا کتابی بهم معرفی کنی ؟ ممکنه ؟
ممنون ...
توضیح بیشتر را فعلا برایت میل کردم
اینکه در نوشته هاتون رفرنس میدن خیلی ارزشمنده . موفق باشید .
یاد این این حرف مادربزرگم افتادم که آدم از هر چی بدش بیاد سرش میاد! پس ریشه علمی داره! یک کم بیشتر توضیح میدید چرا اینطوری میشه؟
همون جور که برای ابر خاکستری میل کردم برای شما هم فعلا میل می کنم.تا بعد.
سلام
ممنونم که به من سر زدی. وبلاگ جالب داری و خوب می نویسی. شعر زیبای فروغ را هم خواندم .خیلی زیبا بود. من عاشق آن شعر هستم.
موفق باشید.