رهایی

سالهاست فریاد میزنی
رهایم کنید از این زندان
لحظه ی آرام باش
مشتهایت را باز کن
کلید در دستان خود توست
تا باز فراموش نکرده ای
رها شو
آزاد شو
به برواز در آی واوج گیر

روزی از *نیروانا برسیدم:چرا در اول نوشته هایت می نویسی(این گفته ها خطابی است به نیروانا).گفت:چون می خواهم اولین مخاطب گفته هایم خودم باشم
واکنون که می نویسم من نیز دوست دارم اولین مخاطب آن خودم باشم هر چند زمانی *رهایی را برای کسی دیگر نگاشتم.

آری ؛نجات دهنده خفته است .خود باید برخیزی وخویشتنی دیگر به قالب کشی.

^{*نیروانا  یکی از وب نویسان استwww.beshnoazinkhamoosh.persianblog.com}